Dat het langzaam kan verkeren leert de geschiedenis ons. Als individu kan je soms meegezogen worden in een collectieve waanzin... Het zijn sterke schouders die weerwerk willen en kunnen bieden.
'De zekerste weg naar de hel is de geleidelijke weg, de weg die zachtjes helt, goed begaanbaar, zonder scherpe bochten, zonder mijlpalen, zonder waarschuwingstekens. '
Dit was zo voor de start van WOI, niemand had die zien aankomen. Dit was zo ook zo voor de genocides tijdens WOII, niemand had dit ooit kunnen voorspellen. Nochtans waren er voor beide voortekenen: het zinken van de Titanic voor WOI, ActionT4 wat de volkerenmoorden betreft. In beide waren het gewone mensen die mee hielpen aan deze industrialisatie van de dood. Onderstaande foto's tonen de bewakers van Auschwitz, in hun vrije tijd.
Hoe is dit zover kunnen komen ?
Foto's uit het "Höckers album", dat bewaard wordt in het Holocaustmuseum in de VS (USHMM).
Het fotoalbum van Karl Höcker bevat zowel documentatie van officiële bezoeken en ceremonies in Auschwitz als meer persoonlijke foto's van de talloze sociale activiteiten waar hij en andere kampverantwoordelijken aan deel nam.
De meest opmerkelijke foto's zijn gemaakt in Solahütte, een weinig bekend SS-resort zo'n 30 km ten zuiden van Auschwitz aan de Sola-rivier. Uit archiefstukken blijkt dat de SS de bewakers van Auschwitz die hun werk in Auschwitz op voorbeeldige wijze uitvoerden, beloond werden met een reis naar Solahütte. Misschien wel de meest bijzondere foto toont een accordeonist die een samenzang leidt voor ongeveer 70 SS'ers, op een sociale bijeenkomst voor de SS-hiërarchie. Op de eerste rij van de groep bevinden zich Höcker, SS-Hauptscharführer Otto Moll (de opzichter van de gaskamers), Höss, Baer, Kramer, Franz Hössler (commandant van de compound voor vrouwelijke gevangenen in Birkenau) en Mengele.
