Zuster Dood

 

“Hoe is het met mijn waterzucht?”

vroeg Franciscus aan zijn dokter.

“God zal het in zijn goedheid

voor jou ten goede keren” zei die,

heel voorzichtig, maar dacht bij zichzelf:

“Lang zal ‘t niet meer duren…”

Franciscus drong aan:

“De waarheid wil ik horen, eerlijk en oprecht.

Bang ben ik niet, want levend of stervend

behoor ik aan Hem die barmhartig is,

vol mededogen.” - “We vrezen

dat we je niet kunnen genezen

en dat je binnenkort zal sterven”

klonk het nu.

Franciscus richtte zich op in zijn ziekbed,

stak reikhalzend de armen omhoog,

en sprak, in volle aanvaarding:

“Wees welkom, zuster Dood!”